بازي دنياي كودك است با دنياي كودك خود بازي نكنيد
امروزه متاسفانه مشاهده شده است كه اکثر اولیاء و مربیان، بازی را نوعی اتلاف وقت برای کودک به حساب میآورند و میخواهند که کودکان هر چه زودتر از بازی دست کشیده، به کارهای جدیتر و مهمتری بپردازند. این دسته از اولیاء و مربیان، کودکان را بزرگسالانی میپندارند که فقط از حیث جثه کوچکند و توجه ندارند که بازی ، یکی از عوامل مهم در سلامت و رشد جسمی، روانی و عاطفی کودک و عاملی برای آموزش اصول و قواعد زندگی است.
اين اوليا غافلند از اين كه بازی در عین اینکه وسیله ی سرگرمی کودک است جنبه ی آموزندگی و سازندگی نیز دارد و در برخی موارد، ارزش اشتغال کودک به بازی بیش از ارزش خواندن کتاب است. اگر بازی خوب و اندیشیده طرح شده باشد به کودک فرصت میدهد تا به تقویت جنبههای جسمی، ذهنی، روانی و عاطفی خود بپردازد و اصول اخلاقی و اجتماعی را به خوبی فرا گیرد.
در اينجا به چند فايده بازي براي كودك اشاره مي كنيم :
1- بازی حس کنجکاوی کودک را به برمیانگیزاند و قدرت ابتکار او را تحریک میکند.
2-بازی، کودک را در برابر مشکلات مقاوم میکند و به او اعتماد به نفس میبخشد.
3-كودك بسیاری از نقشهای اجتماعی را میتواند از طریق بازیهای محلی یادبگیرد و به ایفای آنها بپردازد. برای نمونه كودك در بازی، نقش پدر یا مادر را یاد گرفته و تمرین میکند. همچنین پرورش و تقویت حس نوعدوستی و تعاون كودكان در حین برخی بازیهای سنتی و محلی انجام میگیرد.
4-بازی موجب تعدیل تمایلات عاطفی کودک میگردد.
5- بسیاری از مهارتهای زندگی را میتوان از طریق بازی به كودكان آموخت. مهارتهای دوختن، برشزدن،آشپزی، گوشكردن، جارو زدن و... را كودكان در فرآیند بازی میآموزند و آن را بهخوبی انجاممیدهند.6-بازی موجب رشد جسمی کودک میشود همچنین عضلات را نیرومند و استخوانها را محکم میکند.
7-بازی موجب آموختن همکاری، فعالیتهای گروهی، تعاون و تمرین این امور میشود.
8-كودک در ضمن بازی در می یابد که برای موفقیت نمی تواند تکروی کند ، اگر بخواهد در کار و زندگی خود موفق باشد لازم است فعالیت خود را در جهت درخواست دیگران صرفنظر کند و در طریق ایجاد وضع مطلوب باشد.
9- کودکانخردسال با استفاده ا ز روش کوشـش- خطا و تجربه ای که درحین بازی به دست میآورند سعی می کنند قوانین و پدیده های اطرافشان را بشناسند و روشهای تسلّطبر آنها را بیاموزند.10- بازي در پرورش خلاقيت كودك